ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

Royal Virtues in Their Religious Activities

                                                     
H.M. King Prajadhipok while still Prince, is in the  monkhood.
 
Spending time in the Buddhist monkhood

          At the age of 24 while still Prince, H.M. King Prajadhipok demonstrated his faith in Buddhism by ordaining as a monk according to royal tradition at the Temple of the Emerald Buddha and spent the whole Buddhist Lent of 3 months in residence at Wat Bovornives Vihara. Over the duration, he demonstrated mastery of the Buddhist Teachings or Dharma to the extent that the Supreme Patriarch, H.R.H. Kromphraya Vijarayana Varoros, who performed his ordination wanted him to stay on in the monkhood and in time become one of his successors.



          In October 1956, H.M. King Bhumibol wished to become ordained for a time. After gaining the approval of Parliament to appoint H.M. Queen Sirikit as Regent over the duration of his monkhood, he personally announced his intention in public, explaining:

          “Having been brought up in Buddhism, our national religion, and personally believing it to be one of the good religions, teaching people to do good as well as logically demonstrating truths in very convincing ways, I have always wished that, should the opportunity arise, I could undergo ordination as a Buddhist monk according to tradition for a period of time…”

Royal Speech, October18, 1956.

Protecting all religions

         All Siamese Kings in former times and of the Chakri Dynasty have acted as protectors of all the religions adhered to by the Thai people.

         Both H.M. King Prajadhipok and H.M. King Bhumibol have said similar things about the coexistence of religions in the country. H.M. King Prajadhipok said that East can meet West; for example, Thais have always nurtured the Buddhist religion but have also received much Western education. He maintained that being brought up in the Buddhist religion, Thais have lived together in peace. None the less, he was concerned that religion could be taught in inappropriate ways. For instance, while most scouts were Buddhists, some of them were of Christian or Islamic faiths. Therefore, one should not be disrespectful of others’ religions since all of them had the same aim though they used different methods of teaching. It was not necessary to speak ill of other religions.

        H.M. King Bhumibol has also stressed the importance of religion but it was up to each in Thailand to choose which to practice, even one without a name. The important thing was to practice one’s religion in a way as to think good and do good for one’s own and the collective benefit without harming others. He has also confirmed that since most Thais were Buddhists who thus practice charity and kindness, they and the country have always been hospitable to missionaries of other religions in the belief that all religions teach people to do good. Thus Christianity, for instance, has been able to take root and grow in Thailand. As for Islam, His Majesty has supported the translation of the Koran into Thai upon realising that its study was hindered by having to know Arabic well.

Royally sponsering ordinations

        Sponsoring ordinations became a royal tradition since the founding of the Chakri dynasty, beginning with the kings sponsoring the ordination of princes and later extending their largess to include other members of the royal family, courtiers and government officials. Those to be ordained would first go through a Brahmin ceremony in the Grand Palace in which the king would pour lustral water over and anoint their foreheads. This would be followed by the Buddhist ordination ceremony at the Temple of the Emerald Buddha. The tradition is carried on during the present reign with regulations being formalized as to who could seek royally-sponsored ordinations.


Making merit on Visakha Puja Day

         On Visakha Puja Day or Wesak, the annual celebration of the Birth, Enlightenment and Death of the Buddha which fall on the same day, the Full Moon in May or June, it has been tradition at least from the Reign of Rama II for there to be a royal merit-making ceremony.

          In the Seventh Reign, H.M. King Prajadhipok made some adaptations of the tradition to suit modern times. He also initiated what became a new custom. He had the Royal Academy hold competitions to encourage the writing of books on aspects of the Buddhist Teachings suitable for children of about 10 years old. The King penned the prefaces himself. He also held parties for children under his care on the day so as to make it like Christmas Day. The books were given out as presents.

       H.M. King Bhumibol has maintained the Visakha Puja tradition and also the custom of holding the book competitions.

Publishing the Tripitaka

         In the Fifth Reign, H.M. King Chulalongkorn ordered the publication of the Tripitaka Buddhist Canon in the Thai language. These were checked by knowledgeable monks. Thirty-five volumes were published during the reign. The forty-two volume was completed during H.M. King Prajadhipok’s Reign and given the name of the Siam Rath Tripitaka. Copies were distributed throughout the kingdom and also to universities and national libraries abroad.

        On the occasion of His present Majesty’s 36th (Third Cycle) Birthday Anniversary, His Majesty graciously and personally gave royal support to the founding of the Bhumibalo Bhikkhu Foundation with the aim of translating into Thai Buddhist Teachings that appear in Khmer and local inscriptions and publishing the edited versions for further and better study of Buddhism.


H.M. King Bhumibol


ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ลำดับเหตุการณ์สำคัญในรัชสมัย : พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว

ลำดับเหตุการณ์สำคัญในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว - 26 พฤศจิกายน 2468   : สมเด็จเจ้าฟ้าฯกรมขุนศุโขทัยธรรมราชาเสด็จขึ้นครองราชย์ - 25 กุมภาพันธ์ 2468 :  พระราชพิธีบรมราชาภิเษก พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว และทรงสถาปนาพระวรชายาเป็นสมเด็จพระบรมราชินี และเสด็จไปประทับที่พระที่นั่งอัมพรสถาน (ร.7 พระชนม์ 32 พรรษา,สมเด็จฯ 21 พรรษา) -6 มกราคม -5 กุมภาพันธ์ 2469 : พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้า รำไพ พรรณีฯ เสด็จพระราชดำเนินเลียบมณฑลพายัพเพื่อเยี่ยมราษฎร -16 เมษายน - 6 พฤษภาคม 2470 : เสด็จพระราชดำเนินเยือนหัวเมืองชายฝั่งทะเลตะวันออก -24 มกราคม - 11 กุมภาพันธ์ 2471: เสด็จพระราชดำเนินเยือนมณฑลภูเก็ต -10 เมษายน-12 เมษายน 2472 : พระราชพิธีราชคฤหมงคลขึ้นพระตำหนักเปี่ยมสุข สวนไกลกังวล -พฤษภาคม 2472  : เสด็จพระราชดำเนินเยือนมณฑลปัตตานี (ทอดพระเนตรสุริยุปราคา) -31 กรกฎาคม -11 ตุลาคม 2472 : เสด็จพระราชดำเนินเยือน สิงคโปร์ ชวา บาหลี -6 เมษายน - 8 พฤษภาคม 2473 : เสด็จพระราชดำเนินเยือนอินโดจีน -6 เมษายน - 9 เมษายน 24...

ความสืบเนื่องและการเปลี่ยนแปลงของศิลปวัฒนธรรมสมัยรัชกาลที่ 7

                                                                                                                                   ฉัตรบงกช   ศรีวัฒนสาร [1]                 องค์ประกอบสำคัญในการดำรงอยู่อย่างยั่งยืนของสังคมมนุษย์ จำเป็นต้องอาศัยสภาวะความสืบเนื่องและการเปล...

ห้วงเวลาที่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว พระราชสมภพ

  ขอบคุณภาพจากพิพิธภัณฑ์พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว และขอบคุณเนื้อหาจาก รศ.วุฒิชัย  มูลศิลป์ ภาคีสมาชิกสำนักธรรมศาสตร์และการเมือง  ราชบัณฑิตยสถาน        พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาประชาธิปกฯ พระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว  รัชกาลที่ 7 แห่งพระบรมราชจักรีวงศ์เสด็จพระราชสมภพเมื่อ วันที่ 8 พฤศจิกายน รศ. 112 (พ.ศ. 2436) ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี  พระอรรคราชเทวี (ต่อมาคือ สมเด็จพระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรี พระบรมราชินีนาถ  และสมเด็จพระศรีพัชรินทราพระบรมราชินีนาถ  พระบรมราชชนนี ตามลำดับ)  โดยทรงเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 9 ของสมเด็จพระนางเจ้าฯและองค์ที่ 76 ของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว     ในห้วงเวลาที่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชสมภพนี้  ประเทศไทยหรือในเวลานั้นเรียกว่าประเทศสยาม หรือสยามเพิ่งจะผ่านพ้นวิกฤตการณ์ที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์สมัยใหม่มาได้เพียง 1 เดือน 5 วัน  คือ วิกฤตการณ์สยาม ร. ศ. 112 ที...